Daar word dikwels gesê “Ons gemeente is volledig Kerk, daarom raak wat op sinodale vlak gebeur ons nie regtig nie!”
Hierdie is ‘n absolute drogredenasie.
Daar is drie redes waarom Evangeliese gemeentes nie onder dwalende kerkvergaderings kan voortbestaan nie.
- God verbied dit in sy Woord.
2 Johannes 1:7Want baie verleiers het in die wêreld ingekom: die wat nie bely dat Jesus Christus in die vlees gekom het nie. Dit is die verleier en die Antichris. 8Wees op julle hoede, dat ons nie verloor wat ons deur arbeid verkry het nie, maar ’n volle loon ontvang. 9Elkeen wat ’n oortreder is en nie bly in die leer van Christus nie, hy het God nie. Wie in die leer van Christus bly, hý het die Vader sowel as die Seun.
10As iemand na julle kom en hierdie leer nie bring nie, ontvang hom nie in die huis nie en groet hom nie. 11Want die een wat hom groet, het gemeenskap aan sy bose werke.
Romeine 16:17 En ek vermaan julle, broeders, hou hulle in die oog wat tweedrag en aanstoot veroorsaak teen die leer wat julle geleer het, en vermy hulle. 18Want sulke mense dien nie onse Here Jesus nie, maar hulle eie buik; en hulle verlei deur hul vriendelike en mooi woorde die harte van die eenvoudiges.
Openbaring 18:4 En ek het ’n ander stem uit die hemel hoor sê: Gaan uit haar uit, my volk, sodat julle nie gemeenskap met haar sondes mag hê en van haar plae ontvang nie.
2. Kerklike tug is een van die eienskappe van die ware kerk. Met dwalend hoëre vergaderings is die kerklike tug onmoontlik.
Die Nederlandse Geloosbelydenis verklaar:
ERKE VAN DIE WARE EN DIE VALSE KERK
Ons glo dat ons sorgvuldig en met groot oplettendheid uit die Woord van God behoort te onderskei watter kerk die ware kerk is, aangesien al die sektes wat daar vandag in die wêreld is, hulle en onregte die naam kerk toe-eien. Ons praat hier nie van die huigelaars wat in die kerk met die goeies vermeng is en tog nie aan die kerk behoort nie alhoewel hulle uiterlik daarin is; maar ons sê dat ‘n mens die liggaam en die gemeenskap van die ware kerk moet onderskei van al die sektes wat beweer dat hulle die kerk is. Die kenmerke waaraan ons die ware kerk kan uitken, is die volgende: Wanneer die kerk die evangelie suiwer preek, die sakramente suiwer bedien soos Christus dit ingestel het en die kerklike tug gebruik om die sondes te straf – kortom, wanneer almal hulle ooreenkomstig die suiwere Woord van God gedra, alles wat daarmee in stryd is, verwerp en Jesus Christus as die enigste Hoof erken. Hieraan kan ons met sekerheid die ware kerk uitken en niemand het die reg om hom daarvan af te skei nie.
Vervolgens, aangaande die lidmate van die kerk: Ons kan hulle uitken aan die kenmerke van die Christene, naamlik hulle geloof dat hulle die enigste Verlosser Jesus Christus aangeneem het en dat hulle daarna die sonde ontvlug, die geregtigheid najaag, die ware God en hulle naaste liefhet, nie na regs of links afwyk nie en hulle sondige natuur met sy werke kruisig. Hiermee sê ons nie dat daar nie nog groot swakheid in hulle is nie; inteendeel, deur die Gees stry hulle juis al die dae van hulle lewe daarteen, terwyl hulle altyd weer hulle toevlug neem tot die bloed, die dood, die lyding en gehoorsaamheid van die Here Jesus Christus, in wie hulle deur die geloof in Hom vergewing van hulle sondes het.
Wat die valse kerk betref: Dit skryf aan homself en sy besluit meer mag en gesag toe as aan die Woord van God; dit wil homself nie aan die juk van Christus onderwerp nie; dit bedien die sakramente nie soos Christus dit in sy Woord beveel het nie, maar neem weg en voeg by na eie goeddunke; dit vertrou meer op mense as op Christus en dit vervolg hulle wat volgens die Woord van God heilig lewe en wat die valse kerk oor sy euwels, gierigheid en afgodery bestraf.
Hierdie twee kerke kan maklik uitgeken en van mekaar onderskei word.
Gestel ‘n plaaslike gemeente verkondig die woord suiwer en bedien die sakramente suiwer. Nou beroep hulle ‘n predikant. Na ‘n paar maande kom hulle agter dat hy nie die suiwer Woord glo nie. Hy beweer selfde geslag seks is nie sonde nie. Of dat die duiwel nie ‘n persoon is nie. Of dat Jesus nie uit ‘n maagd gebore is en uit die vlees opgestaan het nie. (Hierdie is alles kenmerke van liberale teologie, die teologiese stroom wat op die oomblik die Algemene Sinode en ons kweekskole oorheers)
Die kerkraad besluit om die dwalende predikant onder die tug te plaas. Ons kerkorde bepaal dat ‘n kerkraad nie self sy predikant onder die tug kan plaas nie maar dat ‘n ringsvergadering dit moet doen. Die probleem is die ring dwaal ook en vind hom onskuldig. Die kerkraad appelleer na die sinode. Die sinode stel ‘n dwalende ondersoekliggaam aan wat die predikant ook onskuldig verklaar. Die kerkraad apelleer na die Algemene Sinode wat ook dwaal en daarom ‘n dwalende ondersoek liggaam aanstel. Die predikant word onskuldig bevind.
Hierdie is duidelik demonstreer toe Julian Muller en Ben du Toit, wat die mees basiese premisse van die evangelie verwerp, deur dwalende ondersoekliggame onskuldig bevind is aan dwaalleer.
Die kerkraad se enigste remedie is nou om ‘n siviele hof te nader. Die siviele hof bevind 1) Dat hulle nie uitprake oor die kerk se belydnis kan maak nie maar sal staan by die Algemene Sinode se (dwalende) uitleg van die belydenisskrifte, en 2) dat die predikant niks gedoen het om sy dienskontrak met die gemeente te verbreek nie en daarom nie sonder meer afgedank kan word nie.
Die kerkraad het dus geen beskerming teen dwaalleraars nie en kan op geen manier die tug toepas teen dwaalleraars nie.
‘n Plaaslike gemeente kan dus nie “Volledig Kerk” wees volgens ons belydenisskrifte, indien die hoëre kerkvergaderings waaronder die gemeente haarself plaas dwaal nie. So ‘n gemeente is eenvoudig nie korporatief deel van die ware Kerk nie, ten spyte daavan dat sy lidmate individueel lede van die Liggaam van Christus mag wees.
3. Die Algemene en Streeksinodes is deur die kweekskole se kuratoria kontraktureel gebind aan dwalende kweekskole.
Die kweekskool van Tukkies het bewys dat hulle dwaal toe hulle Ferdie Mulder geskors het en Julian Muller, ten spyte van sy heidense New Age teologie, as vise dekaan aangestel het. Die kweekskool van Stellenbosch het bewys hulle dwaal toe hulle hierdie week ‘n oorweldigende pro-gay konferensie aangebed het waartydens die Bybel en die Evangelie in die modder vertrap is.
Ons kweekskole produseer dwaalleraars. Die predikante wat klaarmaak wat wel weer gebore is, is glad nie opgelei om gemeentes in die Gereformeerde leer te lei nie, omdat die kweekskole lank gelede reeds die Gereformeerde teologie in die praktyk verwerp het.
Solank as wat die sinodes gebind is aan dwalende kweekskole sal die ware Christene in die kerk altyd baklei teen dwaalleer, die geveg sal nooit ophou nie. Geen gemeente wat kontraktureel verbind is daartoe om dwaalleraars uit dwalende kweekskole as predikante aan te stel kan beskou word as ‘n ware Kerk of “Volledig Kerk” nie.
hier staan ek 
Somerset (Sommie) Morkel said:
Korrek.
Dit is die fout wat streeksinodes, ringe & gemeentes in die verlede gemaak het toe die Alg Sinode onBybelse besluite geneem het oor die duiwel, saamwoon voor die huwelik, Belhar, e.s.m.
Hul het stilgebly – asof ‘n ‘demokratiese’ besluit op hoogste sinodale vlak die wil van God is.
Dit lyk of hulle nou eers wakker skud vir die realiteite.
riaanvzyl said:
Jy is reg, Sommie, ons het te lank stilgebly en dwaalleer toegelaat om in te sluip. Nie meer nie! Ons kerkraad het nou die AS die stryd aangesê en gaan alles in ons vermoë doen om die verandering aan die belydenisgrondslag van die kerk te stuit (wat feitlik ongesiens deurgeglip het a.g.v. die ophef oor sgv), asook die toelaat van persone in sgv tot die ampte.
Somerset (Sommie) Morkel said:
Uitstekend, Riaan.
Mag julle die krag & die moed he om die volle pad te stap & nie kompromie te sluit met die mense wat die leuengees het nie, want hulle sal probeer om met allerhande swenkslae te kom om sodoende hulself uit die moeilikheid te kry..
(Watter gemeente is jy in betrokke?)
riaanvzyl said:
Horison-Noord (ek sien ons pryk ook op die kaart op Rapport se voorblad vandag!)
Somerset (Sommie) Morkel said:
Mooi! Dankie!
Dawie de Wet said:
Ek was verlede Donderdag by die vergadering wat die Teologiese Fakulteit op Stellenbosch gereël het. Ek het ‘n hele paar dinge wys geword:
1. ‘n Prof in Genetika het baie interessante dinge gesê,wat daarop neerkom dat daar wel ‘n genetiese korrelasie is tussen die voorkoms van homoseksuele neigings (ook baie meer by mans as vroue), maar dat die probleem baie meer omvattend is wat die oorsaak betref. Daar is beslis nie so iets soos “homosesksuele gene” nie. Maar wat my betref het die oorsaak van enige probleem baie min te sê vir ons hantering daarvan. Sê ek vir my sussie met die drankprobleem “die Here het jou so gemaak, jy is wonderlik!” of sê ek vir haar sy is besig om haar lewe en ie van haar familielede om haar te verwoes – al het sy drange wat sy nie kan beheer nie?
2. ‘n Prof in regte het o.m. verduidelik dat die huwelikswet nie verander het nie, maar dat die wet op sosiale verbintenisse wat vir selfdegeslag verbintenisse voorsiening maak, ‘n totaal ander wet is. Dit impliseer dat huweliksbevestigers (soos dominees, pastore, rabbi’s kadi’s of wie ook al wat die bevoegdheid van huweliksbevestiger by die staat verkry het) wetlik nie gay pare in hul verbintenis mag bevestig nie. Om daarvoor toestemming te kry, moet sulke voornemende bevestigers se denominasie aansoek doen en hulle sal na goedkeuring deur die staat die registers ontvang om sulke verbintenisse te bevestig. Die proses sal m.i. in elk geval ‘n paar maande duur – nou sl dit moet wag.
3. Die Belydenisskrifte wat op die uitgangspunte staan van die totale verdorwenheid van die mens, die sentraliteit van die versoeningswerk v Jesus Christus aan die kruis vir verlossing, die heiligheid van die kerk en die sentraliteit van die Bybel bestaan nie meer in vandag se Teologie nie. Die liefde van Jesus word verkondig, maar sonder enige verwysing van die eise van dissipelskap soos is in “jouself verloën en jou kruis opneem.” Die kerk as bruid wat “heilig, onberispelik en sonder smet” in God se oë is bestaan eenvoudig nie. “Jy praat nie van sonde nie…”
– Die een dosent in Bybelwetenskap (sic!) het haar tirade afgesluit met “Waar daar liefde is, daar is God die Heer!” Nou ja, sy haal beslis nie die Woord aan nie, want daardie aanhaling kom uit een van die Liedboek van die NG Kerk se liedere wat hulle by die Taizé-gemeenskap oorgeneem het. Vir die wat nie weet nie, Taizé is so tipe kampterrein van die Katolieke Kerk in Bourgogne in Frankryk wat ontwikkel het in ‘n tipe “liefdesgemeenskap.” Ek was vir ‘n dag daar en het objektief probeer beleef wat aangaan. Ek was beïndruk deur die gehalte musiek wat koor besig was om te oefen. Maar die inhoud is redelik oppervlakkig. Ek het byna twree ure in hulle boekwinkel spandeer. Daar is talle boeke in Frans, Duits en Engels wat mense met hulle geloof help. Ek het Duits tot Matriek op skool gehad en het ‘n redelike leeskennis daarvan, ek moes darem vir byna tien jaar weekliks in Frans preek en my ek preek dikwles isn Engels. Ek het na elke boek in die boekwinkel gekyk en kon nie een opspoor wat iets oor Jesus Christus sê nie.
Dit gaan ie vir my oor gay verbintenisse nie. Hierdie saak het die dwaling in Skrifbeskouing van ons Teologiese fakulteite op die tafel geplaas. En dit moet hanteer word
dienskneg said:
Die probleem is duidelik, volgehoue dwaalleer wat op ons fakulteite verkondig word het ‘n al hoe groter impak op kerklike besluite.
Die oplossing is nie so eenvoudig nie. Die Nederlandse kerkgeskiedenis wat ‘n droewige verhaal van eindelose afstigtings en skeurings is, wys vir ons dat sodanige roetes nie noodwendig ‘n verkwiklike effek het nie.
Kyk ons na die gemeentes in Openbaring (waar dit soms rof gegaan het) word afskeiding nie gepropageer nie, maar daar word deurgaans ‘n ernstige beroep op bekering gedoen.
Laat ons in hierdie debat mekaar nie te vinnig afmaak en veroordeel nie, maar mekaar vanuit die Skrif op ‘n praktiese manier help. Een saak is wel duidelik, daar moet beslis werk gemaak word van alternatiewe opleiding…
Groete in Christus
Johannes de Koning (NGK Tsumeb)
Dawie de Wet said:
Johannes, daar bestaan reeds uitstekende internasionaal geakkrediteerde programme vir gemeentes wat self hulle eie leraars wil oplei. Dit geskied deur “vocational training” (d.w.s opleiding wat soos ‘n vakleerlingskap werk en bepaalde bedieningsgerigt vaardighede vereis). Die een so program wat ek baie goed ken en wat ook in Afrikaans beskikbaar is, werk soos volg: ‘n Gemeente wat die program in plek wil sit moet ‘n gekwalifiseerde leraar hê wat as fasiliteerder opgelei sal word. Hy/sy neem dan verantwordelikheid vir die student wat in die gemeente bekend en as lidmaat aavaar is, soos ‘n vakman vir sy leerling. Dis eintlik meer sinvol om meer as een student op ‘n slag op te lei – ek meen drie is sal ideaal wees. Dit sal so 18 maande tot 2 jaar neem om die vereiste vaardighede onder die knie te kry om ‘n Setifikaat in Bybelse Bediening te verwerf. Dan word word die student bevoder tot bedieningsleier in die gemeente. Dit kan enige beiening wees waarin die student belang stel en wat reeds in die gemeente bestaan. Die moontlikhede is legio- dit kan enige iets wees soos jeug-, katgese-, sending-, sang-, uitreik-, kinder- of selfs seniorbdiening. Ter selfder tyd moet die bedieningsleier verdere vaardighede bemeester ‘n Sertifikaat in Bybelse Bedieining te behaal. Dit stel die persoon in staat om ‘n hulpleraar in die gemeente te word. Dan sal dit nog so twee tot drie jaar vat om die verdere vaardighede (wat nou heelwat meer akademies van aard en ‘n navorsingsprojek in die gemeente insluit) onder die knie te kry. Dit gee ‘n kwalifikaasie wat op dieselfde vlak as ‘n Lisenisaat in Teologie is en outomatiese toegang tot ‘n Meestersgraad gee. Dit word reeds in Suid-Afrika gebruik en ek glo verskeie gemeentes gaan nou begin om dit in plek te sit om hulle eie leraars op te lei.
Alex said:
Die mense wat die meeste ly is die persoon in die bank. Julle as predikante wat regsinnig is kan in julle gemeente die waarheid preek maar as aanhoudend liberale predikers uitgepomp word uit ons seminariums dan beinvloed hulle die man/vrou in die bank en takel sy geloof af en mag hom /haar selfs dompel in totale ongeloof.
Liberale teologie kom ‘n lang pad – Die volgende stukkie geskiedenis het tog ‘n positiewe einde gehad en dit gee my moed – mits ?:
In 1862 toe Andrew Murray vir die eerste keer as moderator van die NG kerk optree kry hy dadelik te doen met ‘n groep liberale kaapse predikante wat hulle opleiding in Nederland gekry het waar liberale teologie reeds ingesluip het in hulle opleiding in daardie dae bekend as “Hoër kritiek”. Onder leiding van ds. J.J. Kotzé was die liberales se taktiek om te probeer om die gemeentes van buite die Kaapkolonie afgeskei te kry van die Kaapse Kerk sodat die liberales die oorhand kon kry in die Kaapse sinode want die kerke buite die kaapkolonie was hoofsaaklik regsinnig. Die voorstel is van die hand gewys maar die liberales (vrysinniges) het die saak na die hooggeregshof geneem en hulle het die saak gewen en so is die stemmetal van die liberales in die sinode bevoordeel.
Die sinode het ds. J.J. Kotzé egter op 21 Oktober 1863 geskors omdat hy geweier het om te preek oor vraag 60 van die Heidelbergse Kategismus, aangesien hy en sy geesverwante die vertolking van die sinode oor die uitdrukking daarin “steeds tot alle boosheid geneig”, met betrekking tot die gelowige nie kon aanvaar nie. Toe hy daaroor ’n kategismuspreek moes lewer (aldus Kotzé), het hy verklaar dat die Kategismus hier dwaal in lyn met sy liberale leermeesters in Holland.
Ds Kotze het weer die saak hoogggeregshof toe geneem en Andrew Murray het self die kerk se verdediging onderneem. In hierdie geding in 1864 sowel as by die appel by die Britse geheime raad, waarin ds. Murray in 1866 in Londen ook namens die kerk opgetree het, is die kerk in die ongelyk gestel en genoodsaak om hom na agt jaar van stryd neer te lê by die uitspraak, ’n uitspraak oor ’n gevaar wat “homself tog binne enkele jare self sou verteer”, volgens prof. G.B.A. Gerdener.
By sy terugkeer uit die buiteland in Maart 1867 het ds. Murray hom in die stryd teen die liberale standpunt gewerp, In hierdie verband het hy 13 preke gelewer wat daarna onder die titel Het moderne ongeloof: dertien leerredene (Kaapstad, 1868) verskyn het. Uiteindelik het die liberale invloed vir ‘n lang tydperk gekwyn deur die kragtige geesvervulde prediking van Andrew Murray en sy invloed op ander predikante. Dit het alreeds begin met sy aankoms in 1860 in Worcester.
In 1860 skryf Andrew Murray ‘n boekie: Waarom geen bekerings en ek het dit ‘n week gelede baie vinnig kortliks opgesom en hier is my onvolmaakte poging:
Waarom geen Bekerings
1. Die Kwaad
2. Wat die Euwel Beteken
3. Die Oorsaak
4. Die Geneesmiddel
1. Die Kwaad
• Selfs in welvarende kerke is bekerings van die ou soort net so onbekend as in afvallige kerke.
• Predikers dra meer kritiek en teologiese probleme op hulle hart as die las van siele soos ons voorvaders dit genoem het (verlore mense sou ons vandag sou sê).
• Ons besef nie die diepte van die kwaad nie. As ons dit nie besef nie sal ons weer allerhande oplossings en metodes aanbied wat weer tot nuwe strydvrae sal lei. Eers as ons die diepte van die probleem verstaan sal ons in magteloosheid na Christus gaan wat alleen die kerk kan teruggee wat sy verloor het.
• Sommige gee liberalisme (hoër kritiek in daardie dae) die skuld maar die probleem word nie net in sulke kerke gevind nie. Dis eerder ‘n gevolg as ‘n oorsaak want dit word ook gevind onder die mees ortodokse en regsinnige evangeliese kerke.
2. Wat die euwel beteken
• ‘n dokter se welslae met ‘n pasient hang af van hoe deeglik hy die siekte diagnoseer, daarom wy hy soveel tyd aan die studie van die simptome.
• Bekeringskrag kom alleen van die groot Geneesheer.
• Christus se grootste roem is om verlorenes te soek en te red (Hand 3:26, 5:31). Dis die doel van Sy dood, opstanding en lewe in Heerlikheid.
• Dit is ook die doel van Sy kerk op aarde se voortbestaan naamlik om dit wat Hy begin doen het te voltooi en daarvoor is die Heilige Gees gegee om Sy dissipels toe te rus met krag om hierdie taak te voltooi
• Bekerings is die uitstaande kenmerk van die kerk na die pinksterfees. (Hand 2:41,47, 4:4, 5:14, 6:7, 8:6, 9:42, 10:44, 11:21,24, 14:1)
• ‘n Kerk gebore uit die Heilige Gees en met prediking in die krag van die Heilige Gees kan bekerings verwag. Tog is dit nie die kenmerk van ons kerke vandag nie. As daar wel bekerings is vind ons dat baie van hierdie bekeerlinge weer terugval. Dus moet ons aflei dat die bemiddelaar by hierdie bekerings die wysheid van mense was en nie die krag van God nie.
• Wat nodig is, is dat die krag van die verhoogde Here om berou te verwek gesien moet word.
• Die skaarste aan bekerings is ‘n waarskuwende stem van God. As hy bekerings sou skenk buite verhouding met die kerk se geestelike bekwaamheid sou Hy haar in haar selftevredenheid sterk en die ontdekking van haar siekte onmoontlik maak.
• Individuele lede moet die las van die hele kerk opneem en dra soos wat Josua gedoen het na die neerlaag by Ai. Josua het gekla by die Here en gevra “Ag Here, wat sal ek sê nadat Israel vir sy vyande die rug gegee het? …Wat sal U dan vir U grote Naam doen ?”(Jos 7:6,8,9) Die Here se antwoord sal ons later sien.
• Die kerk met haar Koning deur God verhoog om bekerings te verseker, erken volmondig die skaarste aan bekerings. Sy faal in die een doel waarvoor sy bestaan.
• Ons het ‘n nuwe hervorming nodig soos vorige hervormings deur Hom gegee is uit die hemel, as antwoord op bekentenis en die geroep van Sy volk.
3. Die Oorsaak
• Die gebrek van die Krag van die Heilige Gees weens ‘n wêreldsgees.
• Daar mag ook meer verborge redes wees wat ons van God moet afbid. (soos by Ai)
• Die nabootsing van die werk van die Heilige Gees terwyl die wêreldsgesindheid voortduur.
• Wat is die kenmerke van ‘n wêreldsgees?
• Ons maak allerhande plannetjies om geld in te samel soos basaars en vermaaklikheid deur gebruik te maak van die laere dryfvere van hoogmoed of wedywer, vertoon of plesier. Dit terwyl die dryfveer vir Christelike vrygewigheid die Liefde vir Christus en siele en getroue rentmeesterskap behoort te wees.
• Ons jaag na rykdom, weelde en plesier en dit lyk nie of ons vir die ewigheid leef nie.
• Gebrek aan heiligheid, liefde, nederigheid en gehoorsaamheid.
• Daar is ‘n gees van die wêreld waar ons dit die minste verwag naamlik in die preekstoel. Dit terwyl die prediker die kanaal van God behoort te wees tot bekering (1Kor 2:1,4,5,12). Die geloof van die hoorders is gegrond op voortreflike menslike wysheid (rede) en is swak en van korte duur. Ons kort geloof gegrond in die krag van God en gewortel in persoonlike ondervinding van die werking van God deur die Heilige Gees. Die woord van God kom na ons deur argument en beroep wat dwaas is vir die natuurlike mens en alleen krag besit as dit besiel is deur die Heilige Gees. Daar is ‘n versoeking vir predikante om te vertrou op hule redeneringskrag en welsprekenheid terwyl die betoning van gees en krag ontbreek. Hoe kan dit dan die wêreldsgesindheid in die kerk blootlê veroordeel en oorwin? Dit is ook prediking wat geen aanduiding gee aan sondaars hoe om die verlosser te vind nie. Predikante word opgelei met moderne wysheid en letterkunde vol wêreldse wysheid maar hulle het nie ‘n goeie boodskap om te verkondig nie en word nie opgelei om bekeringspreke te lewer nie. Hulle spreek hulle gemeente aan asof almal christene is. Preke is voortreflik, vol wysheid en skone toelugting om ‘n aangename gevoel op te wek maar dit kom nie in gees en krag nie (wêreldsgees van wysheid van woorde).
• Predikers preek te min oor die kruis en die kruisiging van die eie ek.
4. Die Geneesmiddel
• Besef ons eenheid met die hele liggaam van Christus en beskou die nood van hierdie liggaam as ons eie nood en dra die las daarvan voor die Here. Bid en soek die geloof om vir die hele kerk, nie net ons eie nie die seën op te eis.
• Oortuiging van en belydenis van sonde. Ons het God verlaat en Hy het ons verlaat. Sonde is die oorsaak vir gebrek aan bekerings. (Jos 7:12). Dit sal die weg baan vir God om een of ander profeet te stuur om sy slapende kerk op te wek en vernedering en skuld erkenning te bewerk.
• Delg dan sonde uit jou lewe uit, in die krag van God. Terwyl jy bid bied jouself aan om die antwoord te ontvang, rond te dra en uit te leef. Bied jouself aan om geleer, aangegryp en deur God gebruik te word om sy kerk wakker te skud. Hy kan ons gebruik om iemand met groter invloed aan te raak.
• Daar mag geen kompromie wees nie. God sal alleen gevind word as Hy met die hele hart gesoek word. Ons moet glo dat die een groot saak waarvoor Christus gesterf het is die bekering van sondaars, Hy wag vir ons om ons eie goedheid, wysheid, wêreldgesindheid en evangelie verharde formaliteit te verlaat en te wag op die krag uit die hoogte. Ons kan nie voor ons vyande standhou alvorens ons die ban uit ons midde verwyder het nie. Dit was God se antwoord aan Josua nadat hy gekla het by God oor die neerlaag teen Ai en hy gevra het “Wat sal U doen vir U grote Naam?” (Josua 7:10,11,13)
Is hierdie punte wat Andrew Murray hier aanstip nie presies die huidige probleem nie. Broeders laat ons sy raad volg en ernstig bid, “die sonde uit ons lewe uitdelg in die krag van God, onsself aanbied om geleer, aangegryp en deur God gebruik te word om sy kerk wakker te skud. Hy kan ons gebruik om iemand met groter invloed aan te raak.”